“Teşekkür ederim” kalıbı en sevdiğim cümlelerin başında gelir. Çok sevdiğim için çok kullanırım. Medeni, hisli, zarif bir davranış biçimidir. Bana öyle geliyor ki her dilde ayrı güzel bir tınısı, telaffuzu var. Thank you, Danke, grazie, spasibo, dank u, je vous remercie, sas efcharisto gibi 🙂

Her dilde ayrı güzel çünkü anlamı çok güzel. Biri bize teşekkür ettiğinde ya da biz birine teşekkür edersek geri dönüt asla olumsuz olmaz, net!

Birilerinin bize teşekkür etmesi elbette hoşumuza gider. Mutlu oluruz. Karşımızdaki ile ilgili olumlu şeyler düşünürüz. Ama ben teşekkür etmeyi de çok severim. O yüzden, madem artık ben de bir blokçu oldum, madem her şey çok yolunda gidiyor, o zaman ikinci yazım “teşekkür” üzerine olmalı.

İlk teşekkürüm tabiki Annem’e, o benim koruyucu meleğim, ben nereye gidersem, nereye göçersem, o hep yanımda, gökyüzünden bana el sallar, kol sallar, kafa sallar, yaramazlık yaptığımda parmak sallar, olmadı rüyalarıma girer ama illaki bana doğru yolu gösterir. Teşekkür ederim anneciğim hep yanımda olduğun için.

İkinci teşekkürüm Evren’e, İnsan doğduğu toprağı seçemez, anne-babasını seçemez. Ama bir güç, bir enerji var. O enerjiye birileri şans der, birileri kader-kısmet, birileri tanrı, işte her neyse ben ona evrenin gücü diyorum. Evrenin olumlu enerjisinin tüm bedenimi, benliğimi sardığını düşünüyorum. Bu yüzden olsa gerek genelde dört ayak üstüne düşen şanslı kullardanım. Bana bu gücü verdiği için Evren’e milyonlarca teşekkürler.

Üçüncü teşekkürüm bana karşı sonsuz tahammüle, sınırsız sabra, sayısız hoşgörüye sahip Eşim’e, Yaklaşık 15 yıldır “Adam ne çekti elimden!” Tartıştığımızda benim ailemin bile “Aylin kim bilir ne yaptı?” yaklaşımı beni ziyadesiyle üzse de; adım çıkmış 9 a, inmez 8 e atasözümüz tesellimdir. Biz üniversitede tanıştık ve beraber büyüdük eşimle, ama o hep aklı başında, ayakları yere basan koca adam, ben de hiç büyümeyen küçük kız oldum. Beni büyüttü, okuttu, yaptığım her işte destekledi, nazımı çekti.

Teşekkürler sevgilim. Sen elimi bırakma ben tam gaz koşarım.

Veeee kalpli teşekkür Kızım’a ve Oğlum’a, Güneşim’e ve Nefesim’e, anne olduktan sonra kendimi buldum, gerçek Aylin’le tanıştım, daha güzel, daha güçlü, daha zeki ve bir sürü dahalarla dolu olduğumu farkettim. Teşekkürler çocuklarım.

Bloğumu ziyaret edenlere, yazılarımı okuyanlara, çektiğim fotoğraflara bakanlara teşekkür ederim.

Son söz olarak şunu söyleyebilirim. Teşekkür; yapılan bir iyiliğe karşı duyulan gönül borcunu, hoşnut kalmayı anlatan bir sözcüktür. Çekinmeden kullanın. Eziklik değil, insanlık göstergesidir.